Na zakończenie nabożeństwa wielkopiątkowego, podczas uroczystej procesji Najświętszy Sakrament jest przenoszony do wcześniej przygotowanego Grobu Pańskiego. Niesione jest w osłoniętej welonem monstrancji i przechowywane tam aż do porannej niedzielnej mszy świętej rezurekcyjnej, czyli do zmartwychwstania Chrystusa.
Jedną z największych procesji wielkopiątkowych jest ta, która co roku prowadzona jest dróżkami Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej. Policjanci i zakonnicy nieoficjalnie szacują, że w Kalwarii Zebrzydowskiej w tegorocznych wielkopiątkowych uroczystościach bierze udział około 1o0 tysięcy wiernych.
W godzinach rannych dziesiątki tysięcy pielgrzymów przeszły tradycyjnie Dróżkami Męki Pańskiej. Procesja wielkopiątkowa wyruszyła o świcie spod Domu Kajfasza. Wierni przypatrywali się scenom męki Zbawiciela, odegranym przez kleryków bernardyńskiego seminarium oraz świeckich z różnych rejonów Polski.
W postać Chrystusa w tym roku wcielił się brat Tercjan, alumn II roku seminarium. Pątnicy słuchali także kazań przy poszczególnych stacjach Drogi Krzyżowej. Słowo pasterskie skierował do wiernych metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, który przewodniczył uroczystościom.
W południe procesja dotrze do kościoła Ukrzyżowania. W świątyni odprawiona zostanie liturgia wielkopiątkowa. Ciało Chrystusa w Eucharystii zostało przeniesione do Kaplicy Grobu na szczycie Góry Ukrzyżowania. Do niedzieli będzie trwała Jego adoracja.
Misterium Męki Pańskiej odprawiane jest w sanktuarium kalwaryjskim od początku jego istnienia. Do czasów przedwojennych ograniczało się ono jednak tylko do scen Wielkiego Czwartku i Wielkiego Piątku. Obecny kształt nadał im ojciec Augustyn Chadam, który w 1946 roku otrzymał na to zgodę metropolity krakowskiego kardynała Adama Sapiehy. W inscenizację wydarzeń Wielkiego Tygodnia zaangażowanych jest, co roku około 130 aktorów-amatorów.
Wielki Piątek jest dniem refleksji, skupienia, powagi, wzmożonej pobożności i gorliwych praktyk religijnych. Jest także dniem ścisłego postu. Zgodnie z zaleceniami Kościoła należy zrezygnować w tym dniu nie tylko z jedzenia potraw mięsnych, ale również zachować post co do ilości spożywanych pokarmów: tylko raz w ciągu dnia można zjeść do syta. Niektóre bardzo pobożne osoby przez cały ten dzień dobrowolnie wstrzymują się od jedzenia i picia lub piją tylko czystą wodę i spożywają trochę suchego chleba.
(WP)
Dyskusja: